Great Barrier Reef – Cairns

Wakker worden op het GBR en dan om half acht je eerste duik maken. De afgelopen nacht golfde het lekker dus Marco moest zich goed vast houden in zijn bed….

Het eigenlijke plan was om nog naar een ander rif te gaan alleen had de kapitein orders gehad om daar niet naar toe te gaan. Dus de nacht en de eerste duik bij spot Whale Wall gemaakt. Het was een duik met veel gekleurde vis en schildpad, een grotere Codd en Napoleon en 4 haaien waarvan er één op jacht was. We hebben hem echt zien jagen. Hij had vast zin in ontbijt.

Op een gegeven moment waren we de twee meisje weer kwijt, die waren met andere dingen bezig dan met duiken. Na deze eerste duik stond er voor ons ook een ontbijt klaar en zijn we terug gevaren naar het eerste rif, en nieuwe spot. De duiksport heeft Mistery. Echt mooi we gingen naar beneden en zagen gelijk al een haai. Toen het rif verder bekeken. Mooie kleuren en veel vis. We zwommen door een smalle doorgang (hole in the rock) en aan het eind daarvan lag een trompet vis. Het leek hier net één grote speeltuin met grote schelpen van meer dan één / twee meter met paart die open en dicht gaan. Kerstbomen van koraal waar allemaal blauwe boompjes uit komen en dan zijn deze in éénkeer weer weg. Rood, geel, groen en blauw het is er allemaal. Uiteindelijk moest Marco met één van de meisjes naar boven. Het meisje had haar lucht voorraad niet goed in de gaten gehouden en had nog maar 30 bar… en ze moest nog een veiligheidsstop maken. Dus Marco met de JoJo naar boven. (en dat is nog een verhaal opzich.. )

Na deze duik hebben we eerst nog wat gegeten en toen moesten we afscheid nemen van het GBR. Op naar Cairns. Onderweg hoorden we daty er een Tsunami is geweest op Samoa. Op zich ligt dat ongeveer op dezelfde breedte graad. De kapitein was boos dat ze pas na de Tsunami het alarm hadden gegeven… waarschijnlijk is dit ook de reden geweest dat we niet naar het derde rif toe mochten.

In Cairns zijn we terug naar de Camping gelopen. Nu kunnen we terug kijken op een aantal mooie duiken op het GBR en zijn we een ervaring rijker.

Op de camping aangekomen hebben wij onze camper op een nieuwe plaats neergezet. Erica ging vervolgens dochen en Marco ging de onderwater foto’s kijken. Hij zat nog geen twee tellen toen er een ernorm knal was. De boom naast de camper was een dikke tak afgebroken, die net naast Marco terecht was gekomen. Naar de receptie toegelopen en een andere plaats gekregen, nu onder een Mango boom, vol met dikke rijpe vruchten….. dat wordt lekker slapen.

Nog twee dagen en dan mogen we alweer inpakken, wat is dit snel gegaan.

Cairns – Great Barrier reef

Vanmorgen echt vroeg opgestaan om half zes ging de wekker en om zes uur naar de haven toe. Daar worden we om 7 uur nl. al verwacht. We mogen de camper gelukkig op de camping laten staan, wel zo veilig. Helaas hadden ze geen pick-up service, dat werd dus lopen.

Het is een schip waar in totaal 20 mensen op mee kunnen varen. Dit keer kregen we niet het kleinste bed toebedeeld, gelukkig voor Erica ;-).

We werden ontvangen met koffie, thee en toast. Je kreeg je fles en stabjack toebedeeld en onze reis naar het GBR kon beginnen. Het was twee en een half uur varen en toen waren we bij onze eerste duik spot. Dit was het Milln reef. Om 10 uur lagen we voor onze eerste duik in het water. In totaal gingen we met zes duikers en een begeleider.

Het was ontzettend mooi echt een aquarium met veel vis en vooral gekleurde vis ( die niet stil bleef zitten voor de camera ;-) en dito koraal. Marco en Erica zijn echt blij dat ze een duikcursus in Nederland hebben gevolgd, Buma en crew bedankt hiervoor, geweldig hoe wij van jullie de kneepje hebben geleerd. Er waren twee meisje die echt aan het jojo-en waren en het echt niet onder controle hadden. Marco een Erica en de andere twee (ervaren) duikers hadden het prima onder controle.

Na de eerste duik stond er een schaal fruit op ons te wachten en daarna kregen we een lunch. Toen een stukje verder varen naar het tweede rif. Waar we om 2 uur onze tweede duik hadden.

“The 3 Sisters” stonden op de planning, 3 pinnacles in het water begroeid met veel koraal. Hier worden vaak haaien, cod en baracuda’s gezien. We hadden geluk we hebben ze allemaal gezien. Ook een hele grote Napoleon. Die beesten zijn echt imposant en erg groot.

Om vier uur stond de 3^e duik op de planning. Nu ook weer op het zelfde rif, maar een andere spot, Whal Wall. Echt ook weer super mooi, we hebben veel haaien gezien, en codd en Napoleon en een schildpad, dat blijft super om te zien. De twee meiden konden het beest helaas niet met rust laten en dat is dan weer ontzetten jammer, zulke verpesten het voor de andere duikers. Want een schildpad die je niet ongestoord laat, verlaat het rif voor meerdere weken. Verder hebben we nog een stingray gezien ( ja die van Steve Irwin). Kortom het was een super mooie duik.

Voor Marco stond er daarna om 20:00 uur de vierde duik op de planning, een nacht duik. Erica was moe en vond het allemaal wel best en is toen niet mee gegaan. Gelukkig kreeg Marco een andere leuke en ervaren buddy. Toen Marco boven kwam, was zijn eerste reactie, “het Veenmeer is mooier” Ik heb helemaal niets gezien, alleen garnalen. Toen was Erica al hele,maal blij dat ze niet is meegegaan. Toen “lekker” slapen.

Port Douglas - Cairns

Vandaag hebben we Cairns onveilig gemaakt. We zijn vanmorgen eerst nog even op het strand in Port Douglas geweest en daarna hebben we een kleine korte rit maar mooie rit naar Cairns gehad. De kustlijn is hier prachtig. Lange stranden, mooie golven en bergen op de achtergrond. Het is jammer dat de “dust” nog steeds in de lucht hangt en dat je een brandlucht ruikt anders was het nog veel mooier.

Met de camping hebben we geluk, we kunnen lopend het centrum bereiken. Het is een wandeling van 40-45 minuten en het grootste stuk loop je langs zee. Erg mooi het was laag water dus er waren veel vogels. Waaronder ook een grote groep pelikanen. Verder staan er bordjes dat je niet bij het water moet komen voor de krokodillen.

Toen Cairns echt onveilig gemaakt, we hebben veel winkels bekeken en zijn daarna terug gelopen naar de camping. Vanavond kwamen we in de gezamenlijke keuken een Australische man tegen die erg leuk kon vertellen. Hij vertelde hoe hij in zijn tent film zat te kijken en er helemaal in op ging. Hoe mooi hij de vrouwen vond in de film (geen stoute film) en hoe hij zich volledig kon inleven. Als Penelope Cruise tegen de mannelijke tegenspeler iets zei, gaf de man in de tent al antwoord. Toen bleek dat de mannelijke tegenspeler ook nog de zelfde naam hadden, was het helemaal voor hem prachtig… Ooooh David….. we hebben ontzettend gelachen en veel plezier gehad. De man vond dat Marco de film moest huren en vanavond met Erica in de camper moest kijken. ( naam volgt nog voor de liefhebbers ).

Cape Tribulation – Port Douglas

Wakker worden en dan gelijk even op het strand kijken, genieten van het uitzicht en zoeken naar een kokosnoot. Daarna een ontbijt en de verbazing dat onze buurman binnen 3 minuten een kokosnoot open kan maken. De dochter kwam en vroeg of “dad” even een kokosnoot open kon maken. Inderdaad was “dad” binnen 2 minuten terug……… Marco vroeg gelijk of de noot al open was, de buurman bevestigde het. Marco wou weten hoe dat kon, hij was er toch meer dan een uur mee bezig geweest (zwitsers zakmes)..

De buurman vroeg of we er nog één hadden, niet dus, eerst op het strand een nieuwe zoeken. De buurman had zijn hele gezin gemobiliseerd en die zochten mee naar een goede noot. Marco vond er twee en de buurman liet zien hoe je snel de schil van de noot kunt halen. Marco heeft het ook nog even geprobeerd. Het valt nog niet mee. Je moet de noot op[ een stalen punt slaan en opletten dat je niet met de punt tegen je armen aan komt. Vereer met een bijl de noot geopend en proeven maar!

De kinderen, de buurman, zijn vrouw, Marco en Erica hebben de noot met elkaar burgermeester gemaakt. Daarna nog even staan praten en toen was het tijd om verder te gaan. Of wel de jungle te verlaten en weer naar een meer bewoonde wereld te gaan.

Onderweg zijn we bij een museum geweest met insecten en vlinders. Ook hadden ze er een spin die zo groot als een ontbijtbordje kan worden ( bird eating spider). Wandelende takken en andere insecten. Het was erg leuk om al die gekleurde kevers, vlinders en andere insecten te zien. Toen verder gereden richting de Daintree River. Bij Cowbay staat een ijsfabriek(je) waar ze heerlijk ijs hebben van locale vruchten. We hebben heerlijk genoten van cocusijs, bananenijs, black sapote en watle seedijs. Echt lekker genieten.

Toen verder gereden en bij het plaatselijke hotel was een markt. Daar moesten we natuurlijk even kijken. De markt stelde niet zoveel voor. Toen we langs onze camper liepen zagen we een mevrouw enorm moeilijk doen om uit de parkeer plaats te komen. Sterker nog ze stapte uit en vond dat Marco maar verder moest rijden. Marco zij gelijk nee. Maar goed ook want mevrouw had de auto al tegen onze camper aan gereden. Er volgde een discussie en wij hebben wat lak schade. Toen Erica haar er op aan sprak is ze weggereden. Daar sta je dan midden in de Jungle.

Tijd voor een (nieuw) ijsje dachten we. Marco aan de Dragnonfruit en Erica Mango cocos. Nog even navraag gedaan en toen weer verder gereden. Nu zitten we weer in de bewoonde wereld Port Douglas en het weer is heerlijk.

Cape Tribulation

Eigenlijk is het strand hier heel gevaarlijk. De cocosnoten vallen zomaar uit de boom. ( een veel voorkomende doodsoorzaak in dit soort landen, waar de palmbomen op het s’trand groeien en voor schaduw zorgen tegen de zon. Mensen gaan er vaak onder zitten ). Vanmorgen is het Marco eindelijk gelukt om zijn gevonden cocosnoot open te maken. Helaas zat er geen vocht meer in. De “ratten” eten alle vruchten aan, waardoor bijna alle cocosnoten stuk zijn. ( ze moeten wel een heel sterk gebit hebben).

Gelukkig is de tweede dust storm nog niet op komen zetten. Het is echt stof uit het binnenland wat dan in de lucht hangt. Toch is het hier wel 50 jaar geleden wanneer ze dit voor het laatst hebben meegemaakt.

Vanmorgen om 8 uur startte onze kayaktoch langs Cape Tribulation. Het is een bijzonder gebied waar het regenwoud de Coral See ontmoet. Het is hier prachtig. We zijn ruim twee en een half uur onderweg geweest door de blauwe zee. Het verschil tussen eb en vloed is groot en mooi om het rif op deze manier te zien.

Toen we terug kwmaen hebben we besloten om nog een nacht hier te blijven. We staan hier echt in de bush. Ook het dorp ( nou ja dorp, zes huizen en een winkel) kun je vanaf het strand niet zien. Gelukkig hebben we een andere plek gekregen. Onze oude buren die er nu nog staan waren “erg vervelend” ze wilden de jam wel van ons brood likken…. Nieuwsgierig, nieuwsgierig en nog eens nieuwsgierig en niet zeggen…..

Onze nieuwe buren komen uit Brisbane. De kinderen hebben twee weken school vakantie in Queensland. We vertelden hun dat we in Brisbane waren geweest en ook vertelden we ze over de camping in Inala. Dat is echt de meest verschrikkelijke plek in Brisbane. ( soort Wielepole )Toch blij dat we daar een andere camping hebben gezocht.

We hebben vanmiddag bij de Jungleburger heerlijk gegeten. Later op de middag nog even in de Coral See gezwommen. Het water is gewoon hier warm, ongeveer 25 graden. Morgenvroeg nog even genieten van deze mooie plek en dan weer terug richting Cairns.

O ja, onze kayak varende gids heeft ontzettend veel verteld over de omgeving, het weer (cyclonen). Ook hadden Erica tijdens het kayakvaren last van de Cycloon “Marco”… en Marco van de Cycloon “Erica” (we hadden immers al wat ervaring met zeekayaken en lagen ver voor op de rest van de groep, dus er was tijd om een dolletje te hebben).

Toen we terug kwamen vertelde de gids over de krokodillen hier in’ de omgeving. Aan het eind van het strand ( 50 meter ) is een creed waar een “kleine” krokodil in huist, ongeveer 4 tot 6 meter. Onze gids zei dat het leuk is om even te kijken. We zijn er heen gelopen…. Terwijl wij gisteren net geleerd hadden dat je niet bij het water moest gaan staan… helaas / gelukkig was de “salty” nergens te bekennen.

Port Douglas – Cape Tribulation

Vandaag nog steeds “dust” in de lucht. Het is waarschijnlijk stof uit de woestijn wat hier in de lucht hangt. Ze verwachten dat het pas zondag weer helderder wordt. Straks gaan we eerst naar Mossman, naar het Kuku Yalanji Dreamtime een informatiecentrum / museum over Aboriginals. Toen we er aankwamen bleek dat ze vandaag gesloten zijn maar morgen wel weer open zijn.

We besloten om door te rijden naar Daintree. Daar waren we al kwart over negen en om half tien konden we mee op een River cruise… krokodillen spotten. Super leuk en de score is, 3 slangen en 5 krokodillen waarvan één echt groot, de heerser van de rivier. Op zicht is het nu niet de beste tijd om krokodillen te spotten, het is te koud op het land en het water is dan in verhouding te warm. Je moet hier bij alle rivieren goed uitkijken. De Salty’s zijn zéér aggresief. De gids vertelde dat “domme” toeristen langs de rivier gingen kijken, onder de afrastering door om krokodillen te kijken / voeren. Hierdoor zijn er dit jaar al 7 mensen omgekomen en een aantal mist een hand / been. Het gemiddelde dodental bedraagt 8 per jaar. Het jammere is, dat ze wel krokodillen hierdoor gaan afschieten, terwijl zij alleen hun territorium verdedigen en in dit geval de mens fout is.

We vervolgden onze route via de inmiddels voor Marco bekende haarspeld wegen naar Kaap van ellende, of te wel Cape Tribulation. Toen Capitain Cook hier in 1770 langs voer, liep hij vast met zijn schip mede daarom noemde hij het hier Cape Tribulation. We staan inmiddels op een natuurcamping aan het direct aan het strand, met jawel internet……..

We hebben hier blauwe zee, mooi weer met “dust”. De oceaan is lekker rustig. Langs het strand staan allemaal palmbomen en daaronder kokosnoten. Het valt nog niet mee om deze te slachten, we doen misschien straks nog een verwoede poging.

Het is echt genieten hier, en morgen gaan we kayaken……. (hangt wel van het weer af) tussen de crocs en schildpadden. Inmiddels hebben we vernomen dat ze nog een “dust” storm verwachten. We wachten het af, het is op zich ook wel weer een apart natuurverschijnsel.

Mission Beach – Atherton Tablelands – Port Douglas

Vanmorgen eerst even op het strand kijken om nog even te genieten van het uitzicht op Dunk Island. Op het strand was het eiland dat vlak voor de kust ligt niet goed te zien was, mist??? Smog??? (dachten we).

De temperatuur is echter prima. Ons doel van vandaag is om naar het Atherton Table Land te rijden een groene oase waar veel groente en fruit groeit (vooral veel suikerriet). We hebben een mooie route gereden. Maar het bleef “mistig”. Later hoorden we het ook op de radio, storm in Sydney, delay’s van vliegtuigen en het vliegveld ging zelfs dicht. De “dust” ging over de gehele westkant van Australië van Sydney, Brisbane tot aan Cooktown. In Brisbane hebben ze er nu al twee dagen last van.

We hebben de route Innisfgail Gordenvale gereden. Het was de bedoeling om in de Atherton Tablelands een camping te zoeken. Het was alleen nog steeds “mistig” en we hoorden inmiddels op de radio dat er verschillende bosbranden waren en dat kon je goed ruiken. Dus besloten we terug naar de kust te gaan en boven Cairns een camping te zoeken.

Het was een mooie route door bananen plantages, ook verbouwen ze hier thee. De route ging via het waterfalls circuit, erg leuk en mooi, je komt hier langs drie watervallen. De eerste was helaas gesloten. De tweede zie je van bovenaf en de derde (de mooiste) zie je van onderaf en je kunt er zwemmen, wat wij niet gedaan hebben.

Toen onze weg vervolgt via de krater meten (Eechan), wat wij erg tegen vonden vallen terug naar de highway. Nou dat was me ons ritje wel. Marco kan geen bocht meer zien….. op dat moment was het nog 20 kilometer naar Cairns en van deze weg bestond 15 kilometer uit haarspeldbochten door de bergen……

In Cairns hebben we was gegeten, bij de o zo beroemde foodcourts… lekker thais en niet duur. Na onze buik volgegeten te hebben hebben we onze weg vervolgd. Nu staan we op een hele leuke camping in Port Douglas, midden in het dorp en aan het strand. Port Douglas is een leuke plaats met leuke en gezellige winkeltjes.

Marco heeft nog les gehad op een didgeridoo. Het is nog niet eenvoudig om op zo’n lange pijp te spelen. Maar het was leuk om eens te proberen.

Mission Beach – Great Barrier Reef

Het was een ontzettend warme nacht!! We hebben liggen zweten tot ongeveer 4 uur. Straks gaan we duiken en worden hier op de camping opgepikt en naar de haven gebracht. Het is iets meer dan één uur varen en dan zit je op het Great Barrier reef en wel het outer reef.

We kregen van Nicole een goede briefing en we konden te water gaan. In totaal waren er vier duikers (excl. Nicole). We zakken van naar 10-11 meter en toen kon onze toch onderwater beginnen. We hebben veel clownvisjes gezien en zeekomkommers vastgehouden. Kwallen een zetje gegeven en hele grote schelpen gezien van anderhalve meter. Voelen hoe ze dicht gaan, heel mooi zacht. Verder onze eerste ontmoeting met 'bijt visjes'. Ze zeggen dat visjes een geheugen hebben van 5 seconden, maar Erica denkt dat deze visjes een groot geheugen hebben en zelfs een beetje intelligent. Ze bijten gewoon in je benen en houden zich niet alleen met hun territorium bezig en juist dat zouden ze moeten doen, en geen duikers in de kuiten bijten!!!! Ook hebben het veel roggen gezien (Stingray's).

De kleuren van het koraal en de visjes waren super. Het is onderwater een echte droomwereld. Toen we boven kwamen stond de lunche voor ons klaar en hebben we een heerlijke salade met fruit gegeten.

Toen de tweede duik langs de buitenkant van het rif. Erica was nog niet eens beneden en ze had al kennis gemaakt met een bijtvisje die haar 'liefdevol' in de schenen beet. Dat wordt een mooi litteken (?). Marco kwam perongeluk nog met zijn voet langs een stukje doodkoraal in het zand en daarbij zijn voet lelijk openhaalde, dus dat wordt er ook een litteken. Wat een stel ;-)

Een hele wand vol koraal in alle kleuren en we hebben een haai gezien (dichtbij) een White Tip van ongeveer anderhalve á twee meter lang. Hij zwom voor ons 5 meter en ging voor ons liggen. We kwamen weer dichter bij en hij ging weer 5 meter verder liggen. Het was een mooie duik. We hebben weer genoten. Daarna hebben we nog even gesnorkeld en daarna terug. Onderweg nog een grote octopus gezien.

De weg terug ging één van de motoren stuk. De wind was opgekomen en we waren meer golven op de zee. We moesten dus op halve kracht terug. Hierdoor werd het een hele lange toch met erg veel bleekje koppies. Op de camping zijn we nog even op het strand geweest. Nu nog even eten en dan is deze dag ook weer voorbij. Wat gaat het toch snel.