Het grootste zand eiland ter wereld, daar zijn we vandaag geweest. Het was vanmorgen vroeg opstaan, om 7 uur werden we al opgehaald. Marco had de wekker gezet (telefoon) en deze liet om 02:00 al van zich horen. Er was iets aan de hand in Leeuwarden, “Burgernet” daarna weer rustig verder geslapen en dus vroeg opgestaan. Het lijkt wel of dat hier normaal is, bijna de hele camping is om 6 uur klaar wakker.

We werden keurig opgepikt en werden naar de ferry gebracht. Het was een prachtige ochtend, laag water, geen golven en een paar wolkjes en een zonnetje (ongeveer 25 graden). Op naar Fraser Island.

We hebben een bustour geboekt. Maar goed ook want je hebt op de zandpaden echt een four Wheel drive nodig. We zijn via Central Point naar de 75 mile beach gereden. Op het eiland heb je regenwoud en op zich is dat ook bijzonder omdat het, het einge zandeiland met regenwoud is, ter wereld.

Gekomen op “75 Miles Beach” heb je kilometers lang strand waar verschillende kreken op uit komen. Het was een “bumpy ride”!!!! het strand wordt gebruikt als strand, snelweg met een maximum snelheid van 80 kilometer per uur en een airstrip (vliegveld). Er kwam een vliegtuig langs en de chauffeur van de bus vroeg wie er wou vliegen. Er waren twee liefhebbers. Eerst dacht ik dat het een grapje was, maar het was serieus.

De piloot kwam nog even in de bus. Toen besloten we dat dit een unieke kans was…. Een kwartier later zaten we in het vliegtuig en gingen we de lucht in. We hebben het Moheno wrak gezien, de meren op het eiland (veel) de zandwegen en de pinnacles. In totaal zijn er meer dan 100 zoetwater meren en zijn er rivieren met het zuiverste water van Australië.

Het wrak Maheno, is een een schip dat in de eerste wereld oorlog als ziekenhuis diende. Daarvoor voer het tussen Auckland en Brsbane (1905) als luxe cruiseschip. Op 8 juli 1935 is het schip gestrand tijdens een Cycloon op Fraser Island en daar ligt het nu nog steeds.

Het noorden en het zuiden van het eiland krijgen ongeveer 1 meter regen per jaar. Het midden krijgt twee meter regen per jaar. De vlucht was prachtig we hebben de duinen en meren en het strand gezien.

Daarna hebben we de pinnacles gezien, daar zijn we door een creek gelopen (Eli Creek) het is zoet water was naar de zee loopt. De temperatuur was goed. Daarna een lunche gehad en toen naar Central Point en Lake Mc Kenzie.

In central point woonden de houthakkers. Ze hakten alleen de grote bomen om ( meer dan 700 honderd jaar oud). De kleintjes (;-) ) hoefden ze niet. Dat vinden wij al enorme bomen.

Lake Mc Kinzy is een prachtig meer. Je kan erin zwemmen en het is prachtig blauw.

Kortom het was een prachtige dag met veel natuurschoon en een erg “bumpy ride” terug op de boot op tijd te halen. ( Rock and Roll)